De agressie verlichtende knuffelpop is kort voor het millennium bedacht. De echtparen Bettendorff en Lovejoy speelden het kaartspel Bridge. Iedereen die dat spel ook speelt, of het heeft mogen aanschouwen, weet dat het er soms heftig aan toe kan gaan.
Spelpartners vliegen elkaar regelmatig in de haren vanwege een verkeerd beoordeelde kaart en het woord nakaarten is ongetwijfeld bedacht door Bridge spelers. Ken je het fanatisme rondom Bridge niet, lees dan ter illustratie eens het verhaal ‘mijn liefje, mijn duifje‘ van Roald Dahl.
Aanleiding voor de knuffelpop
De Bettendorff’s en Lovejoy’s woonden hemelsbreed 200 meter van elkaar in Millville, Massachussetts. Doordat ze niet door de tuinen van hun achterburen konden lopen, was hun onderlinge afstand 600 meter. Tijdens het spelletje Bridge leek die afstand figuurlijk beschouwd echter nog groter.
Michelle Bettendorf gooide op een gegeven moment de troefkaart te snel. Daarop ontstak Thomas, haar man, in een ongekende woede. Hij stond kwaad op, waarbij zijn stoel met veel lawaai om kletterde, liep enkele keren mopperend door de kamer en balde, voor het raam staand, zijn vuist naar niemand in de tuin.
Het was op dat moment dat Daryl Lovejoy opmerkte, ‘je zou je woede op een andere manier moeten kunnen verlichten’.
Agressie verlichtende knuffelpop
‘Het is goed dat je je woede of frustratie eruit gooit’, ging Daryl verder. ‘Het is gezonder dan het binnen houden. Maar er moet toch een mogelijkheid zijn dan zo agressief en onbeheerst.’
‘Dat moet jij zeggen’, gooide Louis Lovejoy olie op het vuur. ‘zoals jij kunt vloeken kijkend naar sportwedstrijden op televisie. Daar kan Thomas nog wat van leren.’
Toen iedereen weer enigszins tot rust was gekomen ontstond het idee voor de agressie verlichtende knuffelpop.
Uitwerking van het idee
Achteraf weet niemand meer wie het riep, maar het begon met een eenvoudig idee: waarom leggen we niet naast elke speler een stress balletje? Door kleine frustraties direct weg te knijpen kan de woede niet oplopen. Dat werd via een vergelijking voodoo bezweringen uiteindelijk de agressie verlichtende knuffelpop.
Het zou een pop moeten zijn opgevuld met bepaald opvulmateriaal waarin iemand spelden kan prikken. Vanzelfsprekend zonder dat de gebruiker, degene die de pop vasthoudt, zich kan verwonden. En de spelden moeten onder handbereik liggen, want als je eerst naar spelden gaat zoeken is het verlichtende effect weg.
En nog een ideetje, de agressie verlichtende knuffelpop kan eruit zien als een speler van het sportteam. Dat versterkt beslist de mogelijkheid innerlijke woede over slecht spel kwijt te raken.
Het patent van de agressie verlichtende knuffelpop
Het officiële patentdocument (nr. US6663462) ( agressie verlichtende knuffelpop (10 downloads ) )
De samenvatting in het patent
De agressie verlichtende knuffelpop bestaat uit een poppenlichaam met een torso, armen en benen. Het is gemaakt en gevuld met zacht materiaal. In de romp bevindt zich een stijve plaat die nagenoeg ondoordringbaar is. De uitvinding omvat verder een aantal pennen. Elke pen heeft een stomp uiteinde dat lijkt op een sportbal en een scherp uiteinde dat in staat is het poppenlichaam te penetreren, maar niet de binnenste torsoplaat. Een gebruiker kan daardoor spelden in de pop steken om agressie te verlichten, veroorzaakt door de gesimuleerde sporter. Daarbij verhindert de metalen plaat dat de speld door de rug van de pop of de hand van de gebruiker dringt.