De jo-jo is al eeuwenoud. Het bestond al 500 jaar voor Jezus ermee speelde in de timmerwerkplaats van zijn vader. Die jo-jo was nog van gebakken klei (terracotta) gemaakt. De jo-jo maakte daarna een ontwikkeling door, maar bleef vooral twee schijfjes met een touwtje.
In de 18de eeuw heette het in deftige Franse kringen een bandalore. En in Engeland werd het aan het eind van die eeuw een quiz genoemd. Een patent uit die tijd komt van de heren Haven en Hettrick uit Cincinnati. Hun patent wordt vaak genoemd als de eerste moderne jo-jo.
De jo-jo van H&H
James Haven en Charles Hettrick bedachten, naar eigen zeggen, een nieuwe en handige jo-jo. Een speelgoed die zij in hun tijd en in hun patent dus bandelore noemde. Maar als titel van hun patent gaven ze het de naam whirligig.
Ze beloven in hun patent een uitgebreide beschrijving. In 1866 bestond dat uit een tekening op A4 . En een half A4-tje tekst, waarbij voornamelijk de tekening wordt uitgelegd. Maar ja, wat kun je vertellen over twee aan elkaar gekoppelde schijfjes metaal. Het gaat dan ook voornamelijk over de stevige constructie en het vliegwiel.
Draaimolen
Het valt op dat ze nergens iets schrijven over het touwtje. Behalve dan een opmerking over de goede bevestiging van de ‘string’ in een smal gaatje.
Maar goed Haven en Hettrick noemden hun patent en uitvinding een whirligig. Dat betekent draaimolen. Daarmee tonen ze vooral interesse in de draaiende schijfjes en niet in de op- en neer beweging van de jo-jo op het wikkelende touw. Of is het de wikkelende jo-jo
Andere uitvinders zijn overigens wel geïnteresseerd in het touwtje. Meerdere van hen hebben daar patent voor aangevraagd. En terecht. Het touwtje is een wezenlijk onderdeel van de jo-jo. Dat weten deelnemers aan de wereldkampioenschappen jo-joën als geen ander.
Het patent van de jo-jo van H&H
Het officiële patentdocument 59745 (( patent - jo-jo (bandelore) whirligig - US59745 (14 downloads) ))
Een samenvatting van het patent
Onze uitvinding is een verbeterde constructie van het speelgoed dat meestal een bandelore wordt genoemd. Het bestaat uit de bevestiging van twee identieke schijven van metaal met een koppeling en klinknagel. Er zijn inkepingen etc. en op een of beide schijven zit een smal gaatje om het touwtje te bevestigen.
