De vogelluier. Iemand die dat bedenkt zou je direct moeten opsluiten. Dat is mijn eerste gedachte. Maar het is een vogelliefhebber en ze mogen van hem in huis vrij vliegen. Na voor de zoveelste keer de vogelstront te hebben verwijderd van stoelen, tafels, kasten en tapijt (ik vergeet maar even dat hij zelf ook gevaar liep), ging hij er eens rustig voor zitten en kwam op de vogelluier.
De vogelluier lateraal bekeken
Als de bedenkers echte vogelliefhebbers waren geweest, hadden ze wat meer lateraal moeten denken. Zoals in het voorbeeld van Edward de Bono en het spelende kind. Daar zit een vader te lezen in een luie stoel en een moeder te breien. De peutel zit te spelen in de beperkte ruimte in een box. De latere oplossing is dat de ouders in de box gaan zitten, in een ruimte die voor de ouders groot genoeg is. Het kind heeft in de rest van de woonkamer alle ruimte om te spelen.
In plaats van een vogelluier te bedenken hadden Lorraine en Mark Moore gewoon hun meubels eruit kunnen gooien. Daarna hun woonkamer inrichten, gericht op vogelstront.
Het patent van de vogelluier
Het officiële patentdocument (nr. US5934226A) ( patent vogelluier (25 downloads ) )
De samenvatting in het patent
Een vogelluier voor een ongekooide vogel. Om te dragen met een gesloten zakje voor het opvangen en bevatten van uitwerpselen, en openingen voor zowel de vleugels als de staart van de vogel. Elastische banden en klittenbandcomponenten bevestigen de luier op het lichaam van de huisdierenvogel zonder de beweging te beperken. De vogelluier is gemaakt van spandex (bijv. LYCRA) of een ander rekbaar, lichtgewicht materiaal. Wat lekken voorkomt doordat het de uitwerpselen van vogels absorbeert. En dat gemakkelijke reiniging met water en zeep mogelijk maakt.
De vogelluier kan decoratieve ontwerpen, felle kleuren bevatten en is verkrijgbaar in verschillende maten. De vogelluier heeft ook een riem die in de klittenband kan worden gestoken. De riem dient om het vrije vluchtgebied van de vogel te beperken of te beperken.